Voor degenen die (nog) niet over een kentekencard beschikken zal het voorlopig dan nog relevant zijn om te weten waar de verschillende delen van het kentekenbewijs nou voor nodig zijn. Het eerste deel welke alle technische informatie van de auto bevat en het tweede deel dienen altijd bij de hand te zijn en wacht jou wellicht een boete boven het hoofd wanneer de stukken niet compleet overlegd kunnen worden bij een controle door een politieambtenaar. Het tweede deel (of ook wel deel 1B) wordt het tenaamstellingsbewijs genoemd en staat erop duidelijk aangegeven wie de daadwerkelijke eigenaar van het voertuig is. Dat hoeft niet perse de bestuurder zelf te zijn en is deze informatie ook bedoeld om snel onvolkomenheden op te kunnen sporen.
Het tenaamstellingsbewijs is ook belangrijk bij de verkoop
Een auto kopen bij een particulier is natuurlijk altijd een aantrekkelijke optie omdat er doorgaans een voordeligere prijs te onderhandelen valt. Het is wel belangrijk dat je daarbij direct weet wie de eigenaar van betreffende auto is. Met het kentekenbewijs deel 2 is dat gauw achterhaald en dienen die gegevens overeen te komen met diegene welke de auto aan jou zal willen verkopen. Hoeft weer niet altijd zo te zijn, bijvoorbeeld bij een autohandelaar, maar zal je de nodige vragen moeten stellen bij een particulier. Je wilt namelijk niet een auto aanschaffen waar de eigenaar helemaal niet op de hoogte is van de verkoop. Het is namelijk ook niet verplicht bij de overschrijving dat de eigenaar zelf daar aanwezig moet zijn en kan de verkoop dus ook geschiedden door een derde. Dit laat altijd wat ruimte open voor fraude en dien je de nodige voorzichtigheid in acht te nemen. Vraag daarom altijd naar het derde deel (oftewel Deel 2) van het kentekenbewijs.
Bij overdracht krijg je nu gewoon een kentekencard
Het papieren kenteken deel1A en 1B (deel I en II) worden vanaf 2014 niet meer gebruikt bij het uitgeven van een nieuw kenteken. In plaats daarvan wordt er een kentekencard overhandigd. Wie nog rondrijdt in een auto die voor 2014 gekocht is, zal dus nog over de papieren versie beschikken. Wanneer de auto zal worden verkocht, zal bij het kentekenloket de overschrijving plaats vinden en krijgt de nieuwe eigenaar gewoon een kentekencard. Omdat de eerste twee delen van het kentekenbewijs nu samengevoegd zijn in de kaart wordt er ook nog een tenaamstellingscode welke bestaat uit 9 cijfers meegegeven. Deze code dient ook overlegt te worden bij de eerstvolgende overschrijving.
Wie graag zo een handige kentekencard wilt ontvangen, maar gewoon door de eigenaar van de auto blijft, zal bij de RDW, uiteraard tegen betaling, zo een kaart moeten aanvragen. Ook bij verlies wordt automatisch zo een kaart verstrekt en dient de tenaamstellingscode die erbij hoort goed bewaart te worden.
Het tweede deel betekent niet dat jij de rechtmatige eigenaar bent
Het kentekenbewijs deel 2 is bedoeld om de gegevens van de eigenaar weer tegeven en moet dit bewijs dus verplicht aanwezig zijn bij politiecontroles. Het geldt echter niet als exclusief bewijs bij de overdracht van de auto en heb je daarvoor ook het kentekenbewijs deel 3 nodig. Bij houders van een kentekencard is het de tenaamstellingscode welke bij de rechtmatige eigenaar hoort. Wie met een leaseauto rondrijdt of eentje nog aan het aflossen is, zal dus nooit over het derde deel van het kentekenbewijs beschikken. Het zou anders wel heel eenvoudig zijn omde auto te verkopen aan een nietsvermoedende koper. Bij het kentekenloket zal men naar het laatste deel vragen van het kentekenbewijs en kan alleen een rechtmatige eigenaar zo iets overleggen.
Net als bij het eerste deel van het kentekenbewijs is ook het tweede deel verplicht bij deelname aan het verkeer. Het tweede deel verschaft belangrijke informatie over de eigenaar van de auto (behalve natuurlijk bij de uitzonderingen). Zo wordt ook het adres aangegeven en moeten de gegevens op het tweede deel ook overeenkomen met die welke op het rijbewijs te vinden zijn. Bij de verkoop is echter ook het derde deel (het overschrijvingsbewijs) nodig en dient die nooit samen met de eerste twee delen te worden bewaard.